10 tips voor moeilijk etende kinderen

Don't panic
Velen vragen zich wanhopig af hoe je kunt voorkomen dat er elke dag taferelen ontstaan waarbij de gordijnen maar het beste dicht kunnen. Mét daarbij de vraag hoe je ervoor zorgt dat een niet-willige peuter toch genoeg te eten krijgt.

Wat dat laatste betreft meteen een geruststelling: soms lijkt het wel alsof peuters en kleuters van de wind kunnen leven, zonder zwak of ziek te worden. Dat is normaal. Don't panic, dus.

Aan de andere kant moet je het natuurlijk wel een beetje in de gaten blijven houden, en voorkomen dat er verkeerde gewoonten ontstaan. Er zijn bijvoorbeeld al steeds meer kinderen die het eten helemaal verleerd zijn, en alleen nog maar vloeibaar voedsel tot zich kunnen nemen. Dat is vanzelfsprekend niet het doel waarnaar we streven.

Verschillende tafel-gewoonten
Iedereen die nu dé oplossingen verwacht, moeten we teleurstellen. Elk gezin heeft nu eenmaal zijn eigen tafel-gewoonten.

Het ene gezin hecht eraan dat iedereen tot en met het toetje aan tafel blijft zitten, terwijl in het andere de tafel alleen gebruikt wordt om aan te knutselen (eten doet men dan met een bord op schoot voor de tv).

Iedereen moet dat allemaal natuurlijk zelf weten, zolang de kinderen maar leren hoe het moet. Al was het alleen maar om ze geen plee-figuur te laten slaan als ze eens een keer ergens te eten worden gevraagd.

Tips
Maar natuurlijk hebben we wel tips. Geen gouden regels, maar wel suggesties voor een aangename tijd aan tafel.

1. Betrek de kinderen bij het voorbereiden van de maaltijd
Kinderen kunnen goed mee-denken over wat ze willen eten. Laat ze bijvoorbeeld het toetje bedenken. Vraag wat er nog meer in de soep zou kunnen. Maar ook: praat over wat eetbaar is en wat niet. Wat dieren eten en mensen niet en waarom.

Ook zijn ze meestal geïnteresseerd in de bereiding van het eten. Probeer ze zo veel mogelijk te laten helpen (ook jongetjes!). Van het vullen van de bak met water waarin je de groente wast, tot het dekken van de tafel.

Als ze groter worden, zullen ze steeds meer willen doen. Van het roeren in een hete pan en het schillen van de aardappels, tot het versieren van schotels en borden.

2. Geef vooraf stukjes rauwe groente
Veel kinderen vinden gekookte groente niet lekker. Dat is ze niet kwalijk te nemen, want zeg nu zelf: u staat toch ook niet te watertanden bij papperige bloemkool, zompige worteltjes en draderige boontjes?

Veel groentes kunnen rauw gegeten worden en kinderen vinden dat vaak een stuk lekkerder. Geef dus als u staat te koken zo nu en dan een stukje rauwe groente om te knabbelen. Zo hebben ze al heel wat binnen voordat ze aan tafel gaan en hoeft u zich geen zorgen meer te maken over de nodige vitaminen.

3. Eet samen met de kinderen
Kinderen doen na wat ze zien. Als de ouders samen eten met de kinderen in plaats van apart, leren ze van uw gedrag. Tenzij u zelf beroerde tafelmanieren heeft, zal uw kind dus een goed voorbeeld krijgen.

Wat daar ook bijhoort, is dat je met regelmaat aan elkaar vertelt hoe lekker het eten is, en dat degene die het heeft klaargemaakt een complimentje verdient. Als ze dan eens ergens anders eten, zult u versteld staan van hoe goed ze het eigenlijk al blijken te kunnen.

4. Geef diepe borden en handzaam bestek
Het is voor de kleine kinder-handen en hun gebrekkige motoriek heel erg moeilijk om netjes te eten. Toch moeten ze dat leren. Het is dan wel belangrijk dat het niet altijd alleen maar fout gaat. Een driejarige die zijn best doet, maar bij wie het eten toch altijd op de grond terecht komt, raakt gefrustreerd.

Geef een kind daarom een diep bord, of anders een zo groot mogelijk bord, zodat ze wat speelruimte hebben. Snijd het eten in hapklare stukjes. Stimuleer ze om zowel een lepel als een vork te gebruiken. Een vierjarige kan een (niet te scherp) mes leren hanteren.

5. Schep niet te veel tegelijk op
Het is belangrijk dat een kind plezier heeft – en houdt – in eten. Schep dus niet te veel tegelijk op. Zo ziet het kind niet op tegen een onnemelijke berg eten en kan hij misschien zelfs eens om een extra portie vragen. Dat lokt bij de ouders weer een leuke reactie uit ("Joh, wat fijn dat je het zo lekker vindt") en dat komt de sfeer ten goede.

6. Leer een kind te proeven
De smaak van een kind is in ontwikkeling. Een maal geen sperciebonen, wil niet zeggen dat het kind de volgende keer ook geen sperciebonen wil eten.

Doe elke keer of je van niets weet en bied alles aan wat u zelf ook eet (mits niet te scherp, want dat kan pijn doen).

Leer een kind dat het iets wat het echt niet lekker vindt ook niet volledig hoeft op te eten. Maar dat er wél altijd iets geproefd moet worden van alles wat er op tafel komt. Eén hapje. Dat kan verrassende momenten opleveren: "Mmm, veldsla vind ik héél erg lekker mam!"

7. Gebruik eten nooit als straf of beloning
Vroeger haalden ouders afschuwelijke dingen uit om een kind te laten eten. Neusjes werden dichtgeknepen zodat de lepel eindelijk naar binnen kon. En sommige kinderen werden vastgebonden aan de kinderstoel, net zolang totdat het bord leeg was.

De kans is groot dat deze kinderen een ongezonde relatie hebben ontwikkeld met voedsel.

Om dat te voorkomen is het belangrijk om een kind niet te dwingen iets te eten wat hij of zij echt niet wil. Het 'voor-straf-geen-toetje' is niet zo'n goed idee. Het belonen met een toetje evenmin, trouwens. In beide gevallen kan er een ongezonde relatie met eten ontstaan, waarbij het ontwikkelen van eetstoornissen op latere leeftijd, zoals boulemie, niet denkbeeldig is.

8. Neem de tijd voor maaltijden
Probeer zo veel mogelijk van de maaltijd een 'tijd met z'n allen' te maken; vooral de avond-maaltijd. Het ontbijt is meestal haastig, en tijdens de lunch is niet iedereen aanwezig.

Het avond-eten is bij uitstek geschikt om aandacht te hebben. Niet alleen voor het eten zelf, maar ook voor elkaar.

Na een enerverende werkdag hebben de ouders elkaar soms veel te vertellen, maar het is belangrijk om dat uit te stellen. Neem de tijd en probeer de kinderen zoveel mogelijk te betrekken in de tafel-gesprekken. Zo leert een kind dat samen eten prettig is, en meer is dan voedsel tot je nemen.

9. Eet niet te laat en zoek naar regelmaat
De meeste kinderen hebben om zes uur gewoon honger: hun lijf vraagt om een nieuwe stoot energie en als ze die niet krijgen, worden ze hangerig, huilerig of ronduit vervelend.

Probeer dit moment voor te zijn, door op tijd aan tafel te gaan. Eet zoveel mogelijk elke dag op dezelfde tijd.

Als u de maaltijd toch moet uitstellen, geef de kinderen dan vooraf iets anders te eten. Een kind dat honger heeft, moet gevoed worden. Bedenk ook dat een kind dat te laat eet, later inslaapt en vaak onrustiger slaapt.

10. Als niets werkt...
Als de kinderen niet willen eten, niet op hun billen blijven zitten, of gewoon zitten te klieren, voer dan het klassieke spelletje in. Bij ons is dat: 'De-vieze-man-in-het-restaurant'.

Het gaat zo: iedereen mag om de beurt vertellen wat de vieze man in het restaurant uithaalt. Hij overtreedt alle regels van goed fatsoen en goede manieren. Hij boert, laat winden, trekt zijn schoenen uit, eet met zijn handen... Altijd prijs en bovendien leerzaam.

Traktaties

Ik vind dat kinderen veel slechte dingen als traktaties krijgen of weggeven of juist te veel geven of krijgen.Natuurlijk zijn er veel dingen slecht.Zoals snoep en vette dingen, maar hoeveel snoep of dergelijken geef je een kind.Traktaties zijn al gauw snoep en vaak te veel.

Wat zouden jullie nou als tip geven aan de ouders om als gezonde trakties te doen als een kind b.v jarig is.En hoeveel geef je nou een kind als die een traktatie krijgt.

Piramide-methode

Peuters en kleuters de kans geven om zich optimaal te ontwikkelen. Daar draait het om in de educatieve Piramide-methode. Piramide biedt kinderen een sterke pedagogische basis en een krachtige leeromgeving. De methode start op de peuterspeelzaal of in het kinderdagverblijf en loopt door tot en met de groepen 1, 2 en 3 van de basisschool. Piramide is ontwikkeld door dr. Jef J. van Kuyk in opdracht van Cito. Spelen en leren In een veilige omgeving daagt Piramide kinderen uit om te spelen en te leren. Al spelend en lerend verkennen de kinderen een thema en krijgen ze grip op de wereld om hen heen. Zo wordt een stevige basis gelegd waarvan de kinderen de vruchten plukken in het vervolgonderwijs. Doelgroep Piramide is bedoeld voor kinderen van drie tot zeven jaar. Het programma beschikt over een rijk taalaanbod, waarin de Taallijn VVE verweven is. Voor kinderen die extra ondersteuning nodig hebben, is een tutorprogramma beschikbaar. Het programma is daarom ook uitermate geschikt voor kinderen in achterstandssituaties.

Veilig vervoer

C. wil net zoals mij worden.

De moeder van C. kwam laatst bij mij en zei dat C. het thuis veel over mij had en dat ze ook had gezegd dat ze later net zo wou worden als ik.Ik vond het leuk om te horen want dan maak ik wel indruk op C. Terwijl ik niet meer met haar omga dan de andere kinderen.

Ook had ik haar een keer gezien bij een wedstrijd wat ik reed met mijn paard en C. was daar ook.Toen ze mij daar had gezien vertelde ze tegen veel mensen dat haar juffrouw paard rijd en dat ze dat ook wou gaan doen als ze oud genoeg was.

Ik vond het allemaal erg grappig en leuk om te horen.Ik had nog nooit mee gemaakt dat ik zoveel indruk op een kind kan maken en dat een kind dat dan zegt.
Ik wist wel dat wij als voorbeeldfuncties worden gezien, maar had het zelf nog niet echt letterlijk gehoord van een kind.En dat was een leuke belevenis.

D voor het laatst

D was vandaag voor het laatst want hij ging naar de basischool.Dit vond hij helemaal gewelldig want dan was hij een grote jongen.

In de kring mocht hij in de gouden stoel zitten en werden er liedjes gezongen.Ook kreeg hij een kaart met de namen van de kinderen en leidsters erop en mocht hij een cadeautje uit zoeken.Hij pakte gelijk het voetballetje die licht gaf.Hierna ging hij trakteren en gaf hij de kinderen een zakje snoep.De leidsters kregen een cocolade reep met een brief van hem die hij had ingekleurd.Die brief vond ik erg leuk en bijzonder wat er op stond.Ik kende hem nog maar kort en hij wou perse hebben dat ik ook z'n brief kreeg.En dat vond ik wel lief van hem.

Mijn verjaardag

3 november werd ik 19 jaar en hield ik mijn verjaardag op de psz.
De leidsters zeiden tegen mij dat ik iets in de keuken moest gaan doen omdat ze met de kinderen iets voor mij wouden maken wat ik niet mocht zien.

In de keuken had ik het fruit en drinken klaar gemaakt.De kinderen waren toen druk aan de gang om iets voor mij te maken.De leidsters zeiden tegen de kinderen dat ze niet mochten zeggen wat ze voor mij gingen maken omdat het een verassing was.En dat ik het pas in de kring mocht zien.

Toen de kinderen klaar waren, mocht ik weer naar binnen.T kwam gelijk bij mij en zei dat hij een mooie tekening voor mij had gemaakt en dat ik dat niet mocht weten omdat het een verassing was.Ik moest hier erg om lachen.

In de kring gingen we eten en drinken en daarna mijn verjaardag vieren.De werden allerlei verjaardagsliedjes gezongen en daarbij kreeg ik een bloemenbrosje op gespeld.Ik had de kinderen spekjes gegeven en dat vonden ze wel lekker.
Van de kinderen kreeg ik een soort boekje met allerlei tekeningen van de kinderen die ze zelf hadden gemaakt.Dit vond ik erg leuk om te krijgen en dat ik daarbij wist hoe druk ze hiermee waren.Hierna hebben we nog gedanst en het was een gezellige midag.